چهارشنبه پنجم ژوئن، پانزدهم خرداد، آمستردام– یادداشت پنجم رویداد “مانی ۲۰۲۰”
روز آخر نمایشگاهها حال و هوای متفاوتی دارد. صبح، کارکنان غرفهها معمولاً با ساک و چمدان میآیند تا پس از اتمام کار نمایشگاه، به پرواز برگشت خود برسند. در اغلب فضاهای عمومی، باقیمانده اوراق و بروشورها و کادوهایی که تا روز قبل با کنترل و شمارش و دقت، هزینه میشد، فی امان الله رها میشوند و در داخل غرفهها از دو سه ساعت مانده به ساعت پایان، جمعآوری اوراق و اقلام سبک را شروع میکنند.
کارکنانی که قرار است تجهیزات سنگینتر را جابهجا کنند، کارت ویژه دیگری دارند که یک روز قبل از شروع و یک روز پس از اتمام معتبر است. من غرفهدار نبودم اما با پارتیبازی، روز قبل از شروع از این کارتها هم گرفته بودم که طرز کار سیستم را یاد بگیرم. جالب بود که به خاطر رعایت نظافت سالنها در روز قبل از شروع، باید روی کفش خود کاور پلاستیکی میکشیدیم.
در سالیان اخیر، در اغلب رویدادها، بهویژه رویدادهای فناوری، علاوه بر بروشور و نقشه و اطلاعات چاپی مرسوم، یک اپلیکیشن هم ارائه میشود که اطلاعات ضروری مانند جانمایی غرفهها، برنامه برگزاری سخنرانیها، پنلها و میزگردها و سایر اطلاعات مورد نیاز شرکتکنندگان را شامل میشود. در برخی اپلیکیشنها، امکانات ارتباطی پیشرفته مانند یافتن افراد مرتبط، ارسال پیام خصوصی، ساخت گروه و حتی ارسال پیام به گروه هم در نظر میگیرند. وجود این اپلیکیشنها چهره نمایشگاهها را به کلی تغییر داده و در کنار رابطه کلاسیک و ساده غرفهدار و بازدیدکننده، اکنون انواع ملاقاتها بین غرفهداران، بازدیدکنندگان، خبرنگاران، سخنرانان، اعضای پنل، صاحبان شرکتها، داوران و مهمانان ویژه، برگزار میشود. شرکت برگزارکننده رویداد سیملس که در تمام دنیا موفق است، ولی پارسال در ایران دماغسوخته شد، از طریق همین اپ برای دیداری در یکی از لژهای متعدد نمایشگاه دعوت کرده بود. این اپها معمولاً قادرند بر اساس جلساتی که هر فرد شرکت میکند و افرادی که ملاقات میکند، با یادگیری ماشین و هوش مصنوعی، جلسات و افراد مشابه را هم به وی توصیه کنند.
به این ترتیب، اگر کسی به اندازه کافی جدی باشد، میتواند حضور در یکی از این رویدادها را به فرصتی برای آشنایی و شبکهسازی با افراد و شرکتهایی که در فیلدهای مشابه کار میکنند، تبدیل کند. در شرایط اقتصادی اخیر کشور ما، این یکی از بهترین راهکارها برای یافتن مشتریان خارجی و صادرات نرمافزار و خدمات آی تی است.
یکی دیگر از مدلهایی که برای اقتصاد ما کاربرد دارد، ایجاد درگاههای فناوری برای کاربرانی است که به هر دلیل فنی، اقتصادی یا سیاسی، به آن فناوری دسترسی ندارند. مصداق این مدل، “استریپ” است که سهشنبه ارائه داشت. البته کاملاً میدانم که بسیاری از این راههای مستقیم و غیرمستقیم و حتی انشعابات فرعی آنها، برای ما ایرانیها بسته است، اما همچنان روزنههای محدودی هنوز قابل شناسایی و تست هستند.
چند ماه پیش، شرکت برگزارکننده مانی ۲۰۲۰، فرصتی را در اختیار مهمانان مدعو و ثبتنامکنندگان پولی قرار داد که یک تیم استارتاپی را برای برخورداری از مزایای حضور در این نمایشگاه معرفی کنند. از بین آنان، بیست و چهار استارتاپ به انتخاب مسترکارت، فرصت حضور در این رویداد را یافتهاند و جالب این که در یکی از بروشورها، از آنان بهعنوان “ستارههای درخشان آینده صنعت پرداخت” یاد شده است. عبارتی که به ندرت در ادبیات تجاری اروپا به کار برده میشود. رئیس مسترکارت در سخنرانی روز پایانی، ضمن تشریح برنامههای خود تحت عنوان “بانکداری باز، تکنولوژی باز” (باز هم همان اوپن پررو!)، به حمایت خود از این استارتاپها اشاره کرد.
نمیتوان در رویداد مانی ۲۰۲۰ حضور داشت و از رمزارزها چیزی نشنید. در بحران مالی سال ۲۰۰۸، من در تهران کار میکردم و از طریق جلسات هیئت مدیره یازده نفرهای که چهار نفر آن مقیم خارج بودند، آخرین اخبار بحران ناشی از دادوستد اوراق قرضه مسکن در آمریکا را میشنیدم. آن زمان آقای دکتر عقیلی، مدیرعامل وقت بانک کارآفرین، تئوری مخاطرات اخلاقی را مطرح کرد و بخش عمده بحران را به این تئوری ارتباط داد. در چنان فضایی که بانکها و موسسات مالی متهم به بیاخلاقی در بازار پول و اعتبار شده بودند، زمزمههای جایگزینی رمزارزها مطرح شد. یازده سال از آن زمان میگذرد و پولهای دیجیتال، فراز و فرود زیادی را تجربه کردهاند. گاهی شایستگی نشان دادهاند و گاهی ضعف. اما آنچه مسلم است، جایگزین پول واقعی نشدند و بعید است که بشوند. پارسال در وب سامیت به همین نقل قول کلی کفایت میشد که در دراز مدت، پولهای دیجیتال آینده خوبی خواهند داشت، اما معلوم نبود که چه آیندهای و چگونه. امسال در اینجا و در پنل روز آخر، آقای عاصف، رییس “کوین بیس” به طور مشخص اظهار امیدواری کرد که با فناوریهای شناسایی مبتنی بر بلاکچین و راهکارهای مالی غیر متمرکز، شاهد ایفای نقش موثرتر رمزارزها در دستیابی به دموکراسی مالی خواهیم بود.
بزرگترین رویداد فینتک اروپا هم بهخوبی و خوشی تمام شد. از این که در این مدت، گزارشهای روزانه را دنبال کردید سپاسگزارم. قطعاً به دلیل تعدد و تنوع جلسات و غرفهها، یک نفر نمیتواند بیش از سی چهل درصد مباحث مطرحشده را پوشش دهد. شاید فرصتی هم فراهم کنم و یک جمعبندی و گزارش کلی از رویداد را بنویسم. یقین دارم که اگر عمری باقی باشد و سال آینده نیز در این رویداد حضور داشته باشم، حداقل یک تغییر بزرگ، یک فناوری جدید، یک محصول نو یا یک شرکت بزرگ دیگر را خواهم دید. سوال این است که ما در این یک ساله چه خواهیم کرد؟